sztuka rozpalania ognia

ROZNIECANIE OGNIA 
Trzy składniki potrzebne do rozniecenia ognia to powietrze, ciepło i paliwo. Kluczem do sukcesu jest przygotowanie wszystkich rodzajów materiałów i zapewnienie wszystkich składników. 
Materiały na ognisko dzielą się na trzy kategorie: 
• materiał do rozpałki wstępnej, Krzesiwo 
• rozpałka właściwa 
• paliwo 
Materiał do rozpałki wstępnej to dowolny rodzaj materiału łatwopalnego. Zwykle składa się on z cienkich, bardzo suchych włókien. Mogą to być paski kory z niektórych drzew i krzewów. Pokruszone włókna z suchych roślin, cienkie, suche wióry drewniane, słoma, trawy, trociny z drewna żywicznego, wykładzina gniazd ptaków i gryzoni, puch nasienny zwęglona tkanina, wata lub płótno opatrunkowe, sucha sproszkowana żywica sosnowa, papier... 
Rozpałka właściwa ma wyższą temperaturę zapłonu, dodaje się ją do rozpałki wstępnej. Służy ona do podnoszenia temperatury palenia do punktu, w którym można dołożyć do ognia trudno palącego się paliwa. Rozpałka składa się z drobnych suchych gałązek, szyszek i igieł oraz drewna nasyconego substancjami łatwopalnymi. 
Paliwo nie musi być suche, ale mokre drewno wytwarza mnóstwu dymu. Najlepszym paliwem jest suche drewno oraz wewnętrzne warstwy zwalonych drzew i grubych gałęzi (które mogą być suche, nawet jeśli z wierzchu są mokre). 

RODZAJE OGNISK 

Istnieje wiele rodzajów ognisk. Poszczególne typy ognisk różnią się zależnie od swego przeznaczenia 

"Bezpieczne ognisko nocne" 
Ognisko to umożliwia sen przy ogniu bez niebezpieczeństwa, że płonące kłody stoczą się na śpiącego. Należy położyć dwie duże świeże kłody na ognisku w taki sposób, że będą chronić ciebie i twoje schronienie w miarę, jak ognisko będzie się wypalać. Zwróć uwagę na położenie ściany odbijającej ciepło. 

"Ognisko długotrwałe" 
Ognisko rozpala się w rowku wykopanym dla ochrony przed wiatrem. Można je także przygotować na ziemi, przy użyciu dwóch świeżych kłód utrzymujących żar w jednym miejscu. Kłody muszą mieć średnicę co najmniej 15 cm ( im grubsze tym lepiej) i być ułożone tak, aby można było stawiać na nich naczynia do gotowania. Pod kłody można podłożyć dwa patyki o średnicy 2,5 cm, aby zapewnić lepszy dopływ powietrza do ognia. 

Ognisko "T" 
Jest to ognisko dogodne do gotowania. Ogień utrzymuje się w górnej części litery "T", skąd pobiera się żar do gotowania w części dolnej. 

Ognisko "wigwam" 
Dogodne do gotowania i ogrzewania się (zużywa wiele opału). Podpałkę wstępną należy umieścić pośrodku przygotowanego miejsca wokół wbitego w ziemię kołka, z otwarciem od strony nawietrznej dla zapewnienia ciągu. Ognisko należy osłaniać od wiatru zapalając je od strony nawietrznej. 

Ognisko "gwiazda" 
Przydatne, jeśli zależy nam na oszczędnym zużyciu opału lub na niewielkim ogniu. Ogień pali się pośrodku "gwiazdy"; stosownie do potrzeb podsuwa się kłody do środka. Można je odciągnąć na bok, jeśli chcemy gotować nad żarem. Dla ogniska tego rodzaju zaleca się stosowanie twardego drewna. 

Ognisko "dziurka od klucza" 
Należy wykopać w ziemi dołek w kształcie dziurki od klucza, odpowiednio usytuowanej względem wiatru. Ognisko to ma podobne zalety jak ognisko długotrwałe. 

Ognisko "piramida" 
Podobne do ogniska typu "studnia", z tym, że ułożone jest z pełnych warstw drewna, a nie z ażurowej konstrukcji. Takie ognisko pali się długo i można je wykorzystać jako ogień na całą noc. 

Ognisko "studnia" 
Zapewnia dużo ciepła i światła dzięki dużemu dopływowi powietrza. Dlatego może ono służyć do gotowania i sygnalizacji. 


PRZENOSZENIE OGNIA 
Przenoszenie ognia jest skutecznym sposobem oszczędzania materiałów do rozpalania oraz fatygi towarzyszącej rozniecaniu ognia od nowa 
Wiązki ogniowe 
Należy włożyć pewną ilość rozżarzonych węgli otoczonych warstwą suchej rozpałki a następnie wilgotnej trawy i liści do średniej wielkości pudełka blaszanego z przebitymi otworami dla dopływu powietrza. 
Rurka ogniowa. 
Wiązkę rozpałki układamy pośrodku długiego arkusza kory. Zwijamy korę w rurkę i związujemy w kilku miejscach aby się nie rozwinęła Wsypujemy rozżarzone węgle do jednego końca rurki aby zaczęły się tlić. Należy trzymać rurkę tlącym się końcem do wiatru. Jeśli zacznie się ona palić płomieniem, należy go stłumić przyciskając koniec rurki aby z powrotem zaczęła się tlić. 

ZASADY WYBIERANIA MIEJSCA NA OGNISKO 
•Wybieraj miejsce osłonięte. 
•Nie rozpalaj ogniska u podnóża drzewa lub pnia. 
•Usuń z ziemi wszystko, co się na niej znajduje w promieniu co najmniej 1 m, aż do odsłonięcia gleby. 
•Jeśli grunt jest mokry lub pokryty śniegiem roznieć go na platformie zbudowanej z kłód ze świeżo ściętych drzew, pokrytej warstwą ziemi lub kamieni. 
•W razie silnego wiatru wykop dół i w nim rozpal ogień. 
•W warunkach wietrznej pogody otocz swoje ognisko kamieniami. 

EKRANY ODBIJAJĄCE CIEPŁO OGNIA 

Jeśli możesz, zbuduj reflektor ognia (będący w istocie ekranem) z pni lub kamieni. Będzie on odbijał lub kierował ciepło w pożądaną stronę, a jednocześnie osłoni ognisko przed wiatrem. Można wykorzystać takie ściany do skierowania ciepła na schronienie do spania. 
Nie rozpalaj ognia u podnóża dużego głazu; raczej wybierz miejsce na ogień w taki sposób abyś siedział pomiędzy głazem a ogniem. dla uzyskania jeszcze większej ilości ciepła, zbuduj za ogniskiem ścianę kierującą, która odbije ciepło w twoim kierunku (głaz będzie pochłaniać ciepło i ogrzewać twoje plecy. 0strzeżenie: 
Nie kładź na ogniu mokrych ani porowatych kamieni - mogą one rozerwać się po nagrzaniu. Nie używaj łupków, miękkich brył ani żadnych kamieni, które pękają, łuszczą się albo robią wrażenie pustych w środku. Jeśli zawierają one wilgoć, przy nagrzaniu mogą ulec rozerwaniu co może być groźne dla życia.


materiał od OBCY